وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا

سوگند به خورشيد و تابندگى‏ اش

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا

سوگند به ماه چون پى [خورشيد] رود

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا

سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا

سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد

وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا

سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا

سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا

سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا

سپس پليدكارى و پرهيزگارى‏ اش را به آن الهام كرد

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا

كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد

وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا

و هر كه آلوده‏ اش ساخت قطعا درباخت