إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى
آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا درداد
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى
و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَى
در حقيقت براى هر كس كه [از خدا] بترسد در اين [ماجرا] عبرتى است
أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا
آيا آفرينش شما دشوارتر است يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى
[آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آورد
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى
و اما كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد و نفس خود را از هوس باز داشت
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا
در باره رستاخيز از تو مى پرسند كه فرارسيدنش چه وقت است