آیه
ترجمه
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا
سوگند به ماديانهائى كه با همهمه تازانند و با سم[هاى] خود از سنگ آتش مى جهانند
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا
و برق [از سنگ] همى جهانند
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا
و صبحگاهان هجوم آرند
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا
و با آن [يورش] گردى برانگيزند
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا
و بدان [هجوم] در دل گروهى درآيند
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ
كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ
و او خود بر اين [امر] نيك گواه است
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ
و راستى او سخت شيفته مال است
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ
مگر نمى داند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ
و آنچه در سينه هاست فاش شود
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ
در چنان روزى پروردگارشان به [حال] ايشان نيك آگاه است